Studijska poseta Poljskoj

Upoznavanje drugih jedan je od puteva za pronalaženje i otkrivanje sebe. Na takav put krenulo je devetoro učenika (Aleksandra Mišić II/3, Andrej Đurić II/5, Nenad Jašarević II/5, Uroš Jović II/5, Teodora Daskalovski II/3, Filip Vučić II/5, Anja Šaponjić III/7, Sofija Gudurić III/5, Emilija Manojlović III/2) u pratnji dve profesorke (Biljana Radosavljević i Jelena Babić), kako bi obnovili prijateljske veze sa učenicima i profesorima IV opšteobrazovne gimnazije iz poljskog grada Vroclava.

Najvažnije smernice za putešestvije dobili smo od prethodne studijske grupe, koja je u XIII beogradsku gimnaziju prva donela vesti o kulturološkim sličnostima među dva naroda, bogatstvu arhitektonskih stilova koji se prepliću sa prirodnim lepotama ovog mesta, kao i o zadivljujućoj srdačnosti i gostoljublju Poljaka. Kažu da je to prva razmena između srpskih i poljskih srednjoškolaca, pa je utoliko značajnija za obe škole i oba naroda.
Otkrivanje znamenitosti prestonice šleske oblasti, smeštene na obalama Odre i njene četiri pritoke, teklo je naporedo sa upoznavanjem porodičnih navika i kulturnih običaja naših domaćina. Ponosni na svoju nacionalnu prošlost, kazivali su nam o odsudnim istorijskim trenucima, zbog kojih je Vroclav menjao svoje ime, teritoriju i vlast. Osim u arhitekturi, češki, austro-ugarski i nemački uticaji, ostali su upisani u mentalitet stanovnika Vroclava, naviknutih da žive u multikulturalnoj sredini i da poštujući svoje, uvažavaju i cene tuđe. Nadomak starog gradskog jezgra koje svedoči o vremenu kada je Vroclav bio jedan od najvećih trgovačkih centara Srednje Evrope, nalaze se i najstarije katedrale, ali i impozantna modernistička zdanja. Poznat kao severna Venecija, grad zelenila, stotinu mostova, a odskora i grad patuljaka, sa brojnim muzejima, pozorištima, galerijama, koncertima i likovnim kolonijama, Vroclav je imenovan za Evropsku prestonicu kulture 2016. godine.

Uživali smo u zajedničkim izletima, dugim šetnjama, raznobojnim i raznolikim građevinama, uređenim parkovima, mostovima, u žamoru sa prepunih ulica i u pažnji koja nam je bila posvećena. Ništa manje zanimljivo nije bilo na nastavi, na časovima astronomije, biologije, hemije, poljskog i engleskog jezika u jednoj od najstarijih gimnazija u Vroclavu. Videli smo rezultate promena koje je donela reforma poljskog obrazovnog sistema, osetili kako izgleda slušati predavanja u malobrojnim odeljenjima, raditi u grupama i u parovima, povezivati znanja iz različitih predmeta i biti aktivan tokom celog časa. Slušali smo o školskoj ceremoniji kojom završavaju srednje obrazovanje i o pripremama za maturski ispit, za koji tvrde da je najteži i najvažniji u životu.

Izmestili smo se iz svoje škole, grada i zemlje i upoznali jedan velikodušan narod, sličan, ali u mnogo čemu različit od našeg. Slušali smo o njihovoj istoriji, običajima i navikama i istovremeno se prisećali svojih. Učili smo melodije i reči poljskih izvornih pesama i pevušili srpske da bismo ih pokazali domaćinima. Recitovali smo Šimborsku i kazivali Andrića i spoznali da, osim u Beogradu, april još negde može biti podjednako lep.